Peru!!

We beseffen dat we jullie erg lang laten wachten op onze verhalen maar de plus kant is dat we het helemaal geweldig hebben op onze reis!! De laatste update was de avond voor ons vertrek van de Salkantay, een 5 daagse trektocht naar de Machupicchu. Die nacht hebben we letterlijk maar 3uur geslapen dus jullie kunnen wel raden dat het een pittig dagje is geworden. We dachten dat de eerste dag zou meevallen, hadden ze in Cusco verteld, en de 2de het zwaarste ging worden maar dat viel tegen: we gingen beide dagen bijna dood! We moesten namelijk 1500 meter stijgen op dag 1, dus bijna 5uur omhoog en nog 4uur rechtdoor en de tweede dag was nog maar 800 meter stijgen maar wel op 3500meter hoogte. We kunnen nu uit eigen ervaring zeggen dat de hoogte het nog 2x zo zwaar maakt! Het kostte ons in ieder geval veel moeite en twee anderen van de groep hebben voor de 2de dag een paard gehuurd omdat de gids waarschuwde dat als je dag 1 erg zwaar vond je de 2de dag waarschijnlijk niet zou redden. Wij maakten ons toen ernstig zorgen maar wilden het toch wel proberen. Helaas was de rest van de groep ongeloofelijk fit en liepen zij het snelste van allemaal (er waren iets van 6 groepen die tegelijk dezelfde trektocht deden maar we zagen ze alleen bij de pauze plekken omdat ze altijd ver achter ons waren) dus toen de twee langzaamsten afhaakten waren wij verreweg de laatsten. Wel een super leuke groep (totaal met zn zeventienen), ook al was het een bij elkaar geraapt zooitje van nationaliteiten en leeftijden (4 Belgen, 1 Nieuw-Zeelander, 1 Amerikaan, 1 Canadese, 2 Ijslanders , 2 Australiers en 4 middelbare lft Braziliers). We sliepen in een voor ons al opgezet tentenkamp en eten werd allemaal verzorgd (5 kilo bagage pp met paarden mee). Een uur voor het avond eten was het thee tijd met popcorn, grappige maar lekkere combi! We zijn op de 2de dag tot 4600 meter geklommen en dat vonden we allebei ontzettend zwaar. Rebecca werd erg misselijk van de hoogte dus kreeg daar een pilletje voor en moest van de gids sterke alcohol inhaleren. Toen ging het weer beter en zijn we de laatste 400meter omhoog gegaan. Bij het laatste stuk moesten we letterlijk elke 20meter stoppen en spraken we bij elke adempauze af tot welke rots we weer gingen lopen/kruipen :P Heel bizar gevoel was dat, vooral ook omdat we de rest van de groep al boven zagen staan en dat echt niet zo ver weg was. Aan de top voelde het alsof we net de mount Everest hadden beklommen dus we konden na een uitgebreide fotoshoot en een verhaal van onze gids voldaan aan de daling beginnen. Die duurde 2 dagen! Op de derde dag gingen we met zn allen naar natuurlijke hete water baden/douches, dat was heerlijk omdat het regende (dat verkoelde) en we al 3 dagen niet hadden gedouched. We besloten die avond om de volgende dag de langste zip line van Zuid Amerika te doen; een lijn van de ene berg naar de andere waar je aan hangt en naar beneden glijdt. We hoopten op een adrenaline boost bij deze activiteit maar er was geen vrije val en het ging dus veel langzamer dan we dachten. Het uitzicht was prachtig en we deden 8 lijnen waarbij we bij de langste op zn kop (spiderman) hingen en de laatste lijn als superman door de lucht vlogen. Die dag liepen we maar 4uur en kwamen we in de middag in Aguas Calientes aan waar vandaan we om 4uur s ochtends de volgende dag naar de Machupicchu vertrokken. Omdat de loop tempo's zo uiteen liepen hadden we boven bij de ingang afgesproken. Om 5.45 en 1800 trap treden verder stonden we dan eindelijk op de Machupicchu! We waren als aller eersten binnen en achter ons was al een hele rij dus fotos zonder mensen erop was bijna niet mogelijk. We kregen 2uur een rondleiding van onze gids en vonden het echt ongelofelijk indrukwekkend! Om 10uur hadden we toegang tot de berg Waynapicchu (mogen maar 400 per dag omhoog) en dat was de klim meer dan waard! Het zag er super stijl uit maar ging ons deze keer gemakkelijk af! Vanuit de top kon je prachtig de Machupicchu zien liggen en de hele omgeving, mooiste plekje op aarde!
Toen we weer beneden waren gingen we al snel richting Aguas Calientes omdat het krioelde van de mensen en we al 7 uur daar rond liepen. s Avonds hadden we ons laatste avondmaal met de groep bij een mexicaan, super lekker en gezellig! We gingen daarna met trein en bus weer terug naar Cusco waar we weer in het leuke hostel terecht konden. De volgende dag stond in het teken van laatste souveniers inslaan en Rebecca was vooral bezig met coschap pakket kiezen omdat we s avonds naar Paaseiland vertrokken en we daar geen internet zouden hebben. Het was een vermoeiende reis omdat we een nacht op het vliegtuig moesten doorhalen en om 6uur s ochtends op Paaseiland aan kwamen.We lieten Peru bedroefd achter, daar hadden we nog graag een tijdje gebleven!