Cuba!

Eindelijk was het zover. Na 6 maanden voorbereiding en anticipatie ging ons grote avontuur beginnen, met als eerste bestemming: Havana!

Om exact 12.35 stapten we in ons vliegtuig na een warm (sommigen jankend) afscheid van familie en vrienden/vriendje. Alles ging soepeltjes totdat Rebecca na een korte overstap in Madrid, op de vlucht naar Cuba haar ANWB boekje van Cuba besloot open te slaan op "geld en reisbudget". Annelies slikt: "Uhm Rebecca...en quote: "Contant pinnen is nog altijd niet mogelijk op Cuba, u zult dan ook geld willen wisselen of reischecques verzilveren." Wist je dit?" Rebecca wist helaas van niks, ze had zich intensief verdiept in de geschiedenis van Cuba en ging uit van de reiservaringen van vrienden/kennissen (neimand had gewaarschuwd dat je hier niet zou kunnen pinnen). We maakten snel een inventarisatie van onze cashvoorraad: Annelies 30 euro en 200 dollar, Rebecca 210 euro en 300 dollar... niet genoeg dus voor 3 weken Cuba. Nog een leuke bijkomstigheid " Neem geen Amerikaanse dollars mee, want voor het omzetten daarvan moet u 10% neerleggen." Na flink stressen, huilen en lachen tegelijkertijd (en een flashback van Annelies aan het Lubiana incident), kwamen we erachter dat je waarschijnlijk wel cash kan opnemen met een creditcard. (Achteraf kwamen we erachter dat de ANWB gids er wel vaker naast zat.) Het vliegtuig naar Cuba was lekker ouderwets met een heerlijke selectie aan tenenkorommende films, zoals Cowboys en aliens (geen aanrader!!) en een groot aanbod aan zeer schaars geklede Cubaanse vrouwen op jacht naar Cubaanse mannen.

Eenmaal aangekomen op Cuba werden we opgewacht door Alexis, de broer van een vriendin van Rebecca, die ons naar onze slaapplek begeleidde. In de familie heeft hij de bijnaam " El Negro", dus Rebecca had hem groter langer en donkerder verwacht. Gelukkig droeg hij een naambordje met REBECCA erop, en liep hij doelgericht op ons af.

Ons kamertje in een casa particular bleek schoon, ruim en vrolijk turquoise te zijn met airco en een eigen badkamertje, luxe! Dat maakte de stress van geen cash kunnen opnemen weer helemaal goed. Om 6 uur (Nederlande tijd) konden we ons bedje induiken.

De wekker stond pas om 11.00 uur, maar onze biologische klok vond het om 09.30u wel welletjes. Dat was ook rpima, zo konden we rustig douchen en ontbijten voordat om 13.00u Alexis weer kwam. Hij heeft zich als gids angeboden en zou ons het oude Havana laten zien. Maar het was helaas een hete dag, ongeveer 35 graden. Ver lopen leek geen pretje te worden, daarom bleef het bij een buurttochtje. Al lopende over straat vertelde hij over het Cuba van nu. Hoe de 2 muntsoorten in elkaar steken, in het kort: de CUC (peso convertible) is voor rijke Cubanen of touristen en de CUP (Cubaanse peso) voor de armen. Van de CUP kun je eigenlijk niks betalen, de staat bepaald precies wat een man per maand aan etenswaren mag kopen, en daarbuiten is alles onbetaalbaar.Vlees (behalve kip) en vis is voor de gewone Cubaan niet legaal te krijgen en melk is extreem duur. Het komt erop neer dat iedereen meederde baantjes heeft en zwarte handeltjes.

Alexis bracht ons naar het hotel "La Torre" van waaruit we het hele Havana konden overzien vanaf de 23ste verdieping, prachtig! Het was duidelijk een plek exclusief voor toeristen of lokale rijken. Ze hadden veel keuze uit 2 euro cocktails, dus de afweging tussen diarreerisico's (door ijsklontjes van kraanwater) en een heerlijk verkoelende cocktail was snel gemaakt. Daarna hebben we de buurt verder verkend, veel mooie oude auto's op de foto gezet natuurlijk, en op een markt gesnuffeld. Bij de aankoop van drinken in verschillende winkeltjes zijn we erachter gekomen dat "de staat" bijna Europese prijzen rekent. Alleen particuliere cafetarias bieden drankjes goedkoper aan. 's Avonds zijn we met z'n tweeen langs de " Malecon" (boulevard langs de zee) gewandeld en verwonderden wij ons over de, quote Annelies " oneindige biceps", van de 46-jarige Alexis. Na een drankje liepen we met zonsondergang over de malecon ons luxe avondmaal tegemoet: een riante portie kreeft met rijst, knoflooksla en "magna" (Cubaanse gefrituurde wortel) afgesloten met een toetje, verzorgd door onze gastvrouw.

's Avonds doken we na een ingeplande schrijfsessie ons bedje in.

In het kort: dinsdag zijn we het oude havana ingegaan, ook onder begeleiding van Alexis, deze keer ook met zijn vrouw. Hier later meer over, want we hebben nog maar 4 minuten internet. Het was in ieder geval heel gaaf! Foto's volgen later nog.

Liefs!!